AN MGA SACRISTAN
Namarakpatak su dagoldol sa haralipot na pagoroltan, na nagpapakinorokarabayo, asin an lambang sarong dalogdog pinangengenotan nin makanginirhat na hinaláshalás kan kikílat: sinabi gayod na isinúrat nin Dios sa saiyang ngaran nin solo asin ta nangingibigkibig su kalangitan huli sa takot. Makosogon su doros na mamondong nagsasagiwisiw, mandiitmandiit minaliwat nin liyab. Malipungaw su plegaria kan mga batingaw na idindadaging nin sarong tingog na pano nin pagkatakot, asin sa halipot na pagultanan na itinotonong kan mga bahatan (192) na mga burutas, sarong malipungaw na tanog, na baga hinanakit, malipungaw na nagsisiloksigok.
Sa ikaduwang tingkat (193) kan campanario itoon su duwang aking lalaki na saiyang nakita na nakikipag-ulay sa filosofo. Su ngohod, na darakula su mata asin mga maitom, ipinag-iikit su saiyang lawas sa hawak kan saiyang tigang, na nakakaagid saiya an panglawog maliban lamang sa pangmata na lalong hararom asin lalong madahom su pamandokon. Magkasi sa dukha su saindang panggubingan, anas na may mga sinursihan asin magkasi lakop nin mga tagabang. Su duwa nagtutukaw sa kapotol na kahoy, lambang saro may pisi sa kamot na an puro napapara sa itaas sa ikatolong tingkat, sa tahaw nin kadikloman. Inabot sinda kan uran na garong ipinagbuboksal kan doros asin iniigo su naglalaad na kandila na napapatindog sa sarong dakulang gapo na ginagamit kun Viernes Santo sa pagarog kan tanog kan dalogdog sa pagpaligidligid kaito sa coro.
“!Botonga an saimong pisi, Crispin!” an sabi kan matua sa saiyang ngohod.
Kominulambitay ini asin nadangog sa itaas an sarong maluyang inagagha (194) na pinara tolos mansana nin sarong dagoldol na pinadakol nin riboribong aniningal.
“!Ah! kun itoon kita ngunyan sa harong, sa kaibahan ni nanay!” ominagagha su saday na hiniling su saiyang tugang; “duman dai ako matatakot.”
Dai nagsimbag su matua; pinaghilinghiling su pagbolos kan kandilang tunaw asin garong nariribaraw.
“!Duman dai nin minasabi sakuyá na ako naghábon!”
