- 106
Guardia Civil an mga ina!”
“Sabihon mong naholog: ako sa kahoy, daing makaising siisay man na binokod ako.
“Ano ta nawalat si Crispin?” naghapot si Sisa pakabolonga su saiyang aki. Hiniling siya kaini, sa laog nin nagkapirang hidalé, dangan pakakogos saiya, iinosip sa luhayluhay su mapadapit sa duwang onza: alagad dai nag-onabi kan mga pasakit sa saiyang ngohod.
Pinagsalbog kan mag-ina su saindang mga luha.
“An marahayon kong si Crispin! pagtogod-togodan an marahayon kong si Crispin! Huli ta kita mga dukha, asin gabos kaipuhan na pagtiosan niyatong mga dukha!”’ an sabi ni Sisa sa maluhay na tingog asin hiniling kan mga mata niyang luha-luhaan sa boko na maoobosan na ini lana.
Nataodtaod sindang daing kinaalohan sa siring na kamugtakan.
“Namanggi ka na? Dai? May maloto asin sardinas na alang.”
“Dai akong gana, tubig sana an muya ko.”
“Oho!” an mamondong simbag kan ina; dati ko nang aram na habo kan sardinas na alang hinandaan taka nin iba, alagad napadigdi si tatay mo.hérak man kan aki!"
“Napadigdi si tatay?” naghapot si Basilio asin inogid su lawas asin mga kamot kan saiyang ina. Su hapot kan aki nakapapiot kan puso ni Sisa, na labis an paka- sayod, kun kaya naghumari siya sa pagdugang:
“Napadigdi asin ipigparahapot kamo, boot kamong makita, kaniguan su kapungawan. Nagsabi na kun mag- papadagos kamong marahay, mabalik siya asin mag- sararo giraray kita. .
“Ah!" an agaw na tataramon ni Basilio, asin momi- norosot siya sa kabaldian.
“Aki!” dinagitan niya siya.
“Patawada ako, nanay!” an saiyang bakong biro- birong simbag; “bakong lalong marahay an kamugtakan niyatong tolo, ika po, si Crispin asin ako? alagad nagta- ngis ka, dai akong ano man na isinabi.”
Hominagayhay si Sisa.
"Dai ka mamanggi? Kun siring makatarog na kita, matanga na.”
Pinintoan ni Sisa su kamalig asin tinahoban nin abo
