"!Lakaw! kaipuhan na omiba ka samuyá, ta kun dai ka omiba sa marhay na boot, gagapuson mi ika." Hominibí nin mapait na luhá si Sisa. Matagás an boot kan mga tawong ito.
"Pabayae lámang ako nindo na mangenotan, sa horoharayó;" nakimahérak sya kan mamaté nyang mabangis syang pinorógol asin pinagtotonyod.
Napalopó su boot kan duwang (2) soldados asin nagólay su duwa sa hababang tingog.
"!Marhay!" an sabi kan saró; "nin huli ta maghalé digdi sagkod na lumaog kita sa banwaan makakadalagan ka; kaipuhan na pagmatahawon ka nyámong duwa. Kun duman na kita, makakalakaw ka sa enotan nin may mga duwang-pólong (20) lákad, alágad maghimati ka! Dai ka maglaog sa arín man na tindahan, dai ka magontok. Sigue asin madalé!"
Básang su mga pakimahérak, sáyang su mga paliwánag, daing kanongdanan su mga kapangakoan. Sabi kan mga soldados makakadayó sinda, kanigúan na an saindang pagisusugad saiya.
Kan makita nyang namamatáhaw na sya kan duwa, haros magadán sya sa sópog. Totoo nganí na dai nin táwong naglakaw sa tinampo, alágad na angkás (272) asin an liwanag kan aldaw? An túnay na pagkabiní nakakakita nin mga mata minsán saén. Nanahob nin panyó sa saíyang lawog, raparap na naglakaw asin nagtangis sa saíyang kapahamakan. Talastas nya an saiyang mga pagtíos, áram nyang tinalikdan sya kan kagabsan pati kan saíyang agom. Alágad sagkod ngunyan ibinibilang nya na sya sarong babáyeng may dangog asin iginagalang. Sagkod ngunyan hinihiling nya nin pagkaúgay itong mga babaye na an mga panggubingan nakakaagyat sa pagkasalá, na sa pagapod kan mga banwaan, mga babaye kan mga soldados. Ngunyan garo syang hominababá nin sarong (1) kaday (273) sa timbangan nin pagkabuhay.
May nádangog na pinarogpádog nin mga kabayo: su mga nagdadarara nin sirá sa mga banwaan sa pagdalaman (274). Su saindang lakaw binibílog nin saradit na pangkat nin mga lalaki asin mga babaye na mga nangangabayo sa mga bantog na kabayo. Sa pagoltanan nin duwang (2) alat sa magibong na kagiriran kan háyop. Nagkapira kan mga ito pagagi sa may saíyang
