Nagngingirisi na su kagabsan, sagkod man si Victoria, alagad si Sinang, na mga mamonggaya an mga mata, nagsabi sa malihay na tingog ki Maria Clara:
“!Mamongaya ka! Ay, ako man maawit kun sakong mahimo!”
Ipinaisi na ni Andeng na su sabaw handa nang magako kan saiyang mga pananawhon (305).
Su barobata, aki kan parasira, sominakat sa pinagkokolongan kan mga sira, na namumugtak sa pinakahayakpit na sdgod kan sagkad, na masusuratan kan Lasciate ogni speranza voi ch’entrate (306), kun an mga makautigay na mga sira tarataong magbasa asin nagpapakasabot nin italiano; an sira na minalaog duman dai na minaluwas kundi sa pagkagadan. Saro itong ruwang na haros talidong, may mga sarong metro sa magibong-ibong, na siring an pagkamugtak na an saro katawo makakatindog sa kalangkawan asin masarok kan tikpaw an mga sira.
“!Diyan talagang dai ako maooyam na magbanwit!” an sabi ni Sinang na nagkikibigkibig sa kaogmahan.
Nanghimaté su kagabsan; garo nang pinaghihiling kan iba na naniriwalsiwal asin namirikpisik su mga sira sa laog kan tikpaw na nangorokirildab su mga makikintab na kiskis kan mga ito, asin iba. Alagad, kan isarokan ito kan hagbayon, dai ni sarong sira na lominokso.
“Garong pano,” an sabi ni Albino sa hababang tingog, “may limang aldaw nang nasiraw.”
Hinawas kan parasira su tikpaw... ay! dai lamang su hikot nasamnohan nin minsan sarong sadit na sira, su tuibig, sa pagtagdo nin makiring mga toro, garong nagngingisi. Sarong ah! nin kabaldian, nin pakaagamiaw nin katotoohan gominubkas sa ngoo nin kagabsan.
Inolit giraray kan hagbayon an siring na gibo, asin iyo man giraray an nangyari.
“!Dai ka nakakasabot kan saimong katongdan!” an sabi saiya ni Albino na nagkamang sa palapala asin inagaw su hikot as kamot kan bagong-tawo. ‘Ngunyan makikita mo! Andeng buksi an koron!”
Alagad si Albino siring man dai nin pakasabot kaito; su hikot mayo man giraray nin laog. Pinagngirisihan siya kan kagabsan.
