200
“Alagad?”
“Dai, dai akong ano man na ikinauuri sainda sagkod na anion sakuya an saimong pagkakatood.”
“Salomé!” nagsimbag su hagbayon kaiba an maku- ring kadalitaan; “talastas mo an sakong mabangis na nakalipas asin aram mo na bako kong kagibohan an sa- kong kapahamakan! Kundi huli sa kapaladan na iniho na kun minsan mapait kong pinagiisip an mga pagmama- hal kan sakong mga magurang, kun bakong huli ta dai ko boot na an sakong mga aki magtios kan tinios ko asin kan sakong tigang na babaye asin sakong tinitios, nag- kapira na kutang bulan na agom ko ika sa mga mata nin Dios asin ngunyan nabubthay kuta kita sa irarom kan satong mga kadlagan harayo sa katawohan. Alagad huli sa pagkamoot mansanang iniho, huli kan sa ngapit na ining angkos isinumpa kong paraon an kapahama- kan na ini na magpoon sa mga magtrang asin sa mga aki samtiyang pinanononod, asin kaipuhan na mapani- ring, tara, maging ika, maging ako, dai nyato boot ma- dangog na an satong mga aki maghinanakit kan satong mga pagmahal na daing iba kundi mga pagtios an ika- kapamana sainda. Marahay an gibo mo sa pagpaduman sa harong kan saimong mga kadugo, lingawan mo ako, lingawan mo an sarong rongaw asin daing kanongda- nan na pagmahal! Sakalé duman makasompong ka nin sarong bakong arog sakuya... !”
“Elias!” an hagayhay kan daraga na may kaibang panghimasol.
“Maraot an pakasabot mo sakuya, sinabihan ko ika siring sa isabi ko sa sakong tigang na babaye kun bt- hay, sa sakong mga tataramon dai nin ano man na hina- nakit saimo, dai man nin tagong kaisipan. Ano mako- kologan ka huli sa sarong kahimasolan? Maniwala ka sakuya, paduman sa harong kan saimong mga kadugo, lingawi ako, ta sa saimong pakalingaw maluwas akong bakong gayong daing palad. Digdi dai kang ibang kaibahan kundi ako, asin sa aldaw na maholog ako sa kapangyarihan kan mga nagoosig sakuya, magsasaro- saro ka, asin magsasaro-saro sa natatada pa kan sa- imong buhay kun matuklasan na amiga ka ni Elias. Urawaha an saimong pagkaaki asin an saimong kaga- yonan sa paghanap nin marhay na agom na magka- kanigo saimo, dai, dai ka pa tataong mabuhay na mag- saro-saro sa tahaw nin mga tawo.”
