Alagad an may dakilang kaorogmahan, na saro nang kariribukan iyo su duman sa sarong garo mahiwas na bakolod sa pagkapirang lakad maghalé sa harong ni Ibarra. May mga nagraradgot na pulea, may nagkakadarangog na mga kinurahaw, su daging kan gapo na pinagtitiltig, su donsol (852) na ipinopokpok nin sarong pako, su daldag na ilinilinig kan kabaan. Kadakol na tawo an nagkurutkot sa daga asin nagborobon nin haralakbang asin harararom; su iba nagtataraytay nin mga gapo na kinoroa sa mga cantera kan banwaan, su mga careton hinaralean nin laog, may tinarambak na baybay, nagtirigayon nin mga turno asin mga cabreestantes...
“Digdi! iyan duman! Madalé!” an kurahaw nin sarong sadit na gurang na mabansay su panglawog asin maisip, na iyong bilang sogkod an sarong metro na may kalonkake sa magibongibong na poro, na nasasabdan kan libid nin sarong plumada. Su maestro de obras, si Nor Juan, arquitecto, paraparil, panday, blanqueador, paragibong cerradura, pintor, picapedrero, asin, kun minsan, escultor,
“!Kaipuhan tapuson iyan ngunyan mansana!” Noodma dai na makakapagtoklos asin masunod sa aga su ceremonia na! Madalé!”
“Giboha na ining kalot tumamang gayo sa talidong na ini!” an sabi sa saro kan mga paratiltig nin gapo na nagririlinig nin sarong dakula asin pinasaging bato; “sa laog kaini nagkakaririmpos an satong mga pagngaran!”
Asin inuulit sa lambang himanwa na minadoluitong makasangribo na sabiha.
“Aram nindo kun ano an satuyang itinotogdok? Sarong paadalan na, magiging aarogan, siring kan mga sa Alemania, lalong orog pa karahay! Su plano ginibo kan arquitecto na si Sr. R. asin ako an namamahala kan trabajo! Oho; ini an maluwas na palacio na may duwang (2) gabay; an saro sa mga aking lalaki asin an saro sa mga aking babaye. Digdi sa tahaw, sarong dakilang jardin na may tolong (3) pangbaribing tubig: duman sa mga gilid, mga kakahuyan, saradit na lagwerta tanganing magtanom asin magpadakula nin mga pananomon an mga aking lalaki sa mga horas na sinda nasa pagalingdling, ura-
