“!Maluwas akong sarong Juan Palomo, pakalotoa ko, kaonon ko!” sominimbag ini sa siring mansanang tingog.
“Hala na!” an sabi kan Alcalde na luhay syang ibinosol; “ta kun dai, maboot ako na dai ipagtonton an gapo asin magdadanay kita digdi sagkod sa aldaw kan paghokom.”
Sa atubang kan makanginirhat na paharé (397), napiritan na somonod si Ibarra. Pinalitan su sadit na sandok na pirak nin sarong dakulang sandok na bakan, na nakapahoyom sa nagkapira katawo, asin tiwasay na omenenotan. Hiniling sya ni Ibarra nin sarong dai ikasaysay na paghiling; kan makita sya masasabi na natipon su saiyang mga mata sa bilog nyang pagkabuhay. Nakikita kan lalaking madarag na bukas su gagamban sa saiyang pamitisan.
Si Ibarra, pakahilinga nin panalé su sillar na nabibitay sa saiyang pamayohan asin siring man ki Elias patin su lalaking madarag, nagsabi ki Nor Juan sa baga tinatakigan na tingog:
“Taohan sako su balde asin hanapan ako nin ibang sandok sa itaas!”
Su hagbayon na lamang an natatada. Dai na sya pighiling ni Elias: nakapotitok su saiyang mga mata sa kamot kan tawong madarag, na doko sa kalot, maigot na sinosundan su gabos na hirohiro kan hagbayon.
Nadangog su daging kan sandok na ibinobikag kan minasang baybay asin apog sa maluyang huringhuding kan mga empleado, na binabaté su Alcalde kan saiyang talumpati.
Daing ano-ano may nadangog na makusog na ribok: su polea, na natatakod sa natutugmaran kan cabria, naholog asin kasunod kaito su torno na nagpapansol kan kasangkapan, siring sa. sarong pansol: nangboroyogboyog su mga kahoy, nagralasik su mga gakot asin gabos narompag sa sarong hidalé kasabay an makagigiram na ribok. Ominitaas an sarong panganod (398) nin alpog; sarong suriyaw nin pagkangirhat na binibilog nin riboribong tingog, nakapano sa angkas. Haros su gabos. nagpangdorolag asin nagpangdaralagan, kadikiton na marhay su nagpanghorogaros sa kotkot. Si Maria Clara asin si Padre Salvi an nangagdanay sa saindang namumugtakan na dai nagpakahiro, nangrulungasi asin magkasi dai nakapagkaalo.
