"Darha nindo sya sa namumugtakán kan mga bangkay!" an saiyang pagboot.
Sa sarong sógod kan patio, sa sarong daan nang caretón nagkakatarambak an limang bangkay na mga natatahobtahoban nin kabtang nin sarong girisi nang banig, panó nin mga ati. Sarong soldados naglalakawlákaw sa magibong-ibong na gilid, mandiit-mandiit minakuspá.
"Namimidbid mo an mga iyan?" an hapot kan alférez na tinokal su banig.
Dai nagsimbag si Társilo; nakita nya su bangkay kan agom kan rongaw asin duwa pa, su saiyang túgang na lalaki, toktok nin binayonetahan asin su ki Lucas na nasa liog pa su pisi. Nagromaron su saiyang paghiling asin garong may nakaluwas na sarong hagayhay sa saiyang daghan?
"Namimidbid mo an mga iyán?" hinarapot uli sya.
Nagdánay na nagpinula si Társilo.
Rinabsing nin sarong hagrob su angkas asin hinugpaán kan hanapús su saiyang talodtod. Nangibigkibig sya, nagpaniringting su saiyang mga ugat. Sorosoronod su pagbabadas, alágad dai nanggad napiritan si Társilo
"!Hampakon na hampakón sya sagkod na maotbanán tumugá!" an kuráhaw kan alférez na angoton nang marhay.
"!Pagsabi na!" an taramon saiya kan directorcillo; "anó man mangyari gagadanon ka ninda."
Ibinalik sya sa sala, saen inararag kan saró pang bilanggo, nagngangararágot su saiyang mga ngipon asin nagkakatirikó su saiyang mga tabay.
"Midbid mo iyán?" an hapot ni Padre Salvi.
"Iyo pa sana an pagkakita ko saiya!" An simbag ni Társilo na hiniling nin pagkaúgay su saró.
Sinontok asin sinikadan sya kan alférez.
"!Gakotan nindo sya sa bangkó!"
Dai hinalean kan posas na ramog nin dugó, iginákot sya sa sarong bangkong káhoy. Nagngalagkálag sa saiyang palibot su makauúgay na garo may pighahanap asin nakita si Doña Consolación; ngominisi nin mapaglaban na ngisi. Nagkapangaralas su mga duduman, sinonod ninda su saiyang paghiling asin nakita ninda su ginang, na kinakagat nin maluya su saiyang ngabil.
"Dai ako nakakita nin orog kakanos na babaye!" an pahayag ni Társilo sa táhaw kan dai paggirong kan
