pintang itom, su saibong lubos na dorado, mga buhay
na kuray, mga gamgam asin mga burak.
Sa mga convento naghahadé an dakulang kahandalan. May pinagongantsahan na mga coche, nagpagiriawgiaw su mga provincial, may mga orolay sindang hilom. Nagduruman sa palacio sa pagpahayag kan saindang pangngatig sa Pamahalaan na namumugtak sa dakulang panganib. Pinagorolayan naman an mapadapit sa mga cometa, mga padamgo, mga todok nin alfiler asin iba pa.
“!Sarong Te Deum, sarong Te Deum!” an sabi nin sarong fraile sa sarong convento, “ngunyan dai nin magkulang sa coro! Bakong kadikit na pagkatgay nin Dios an ipakita lalo na sa orog kahamak na ining mga panahon, kun gurano an satong halaga!”
“Huli sa kadikit na ining adal manggogoop an horogeneral na si Mal-Aguero,” an simbag nin saro.
“Ano kutang nangyari saiya kun dai an mga Corporacion?”
“Asin sa marhay na pagrokyaw kan fiesta, patanidan an Hermano cocinero asin an precurador . . .! Gaudeamus, sa laog nin tolong aldaw.”
“Awot pa! — !Awot pa! Mabuhay si Salvi — !Mabuhay!”
Sa sarong convento iba man an orolay.
“Nakita na ini? Ini nagadal sa mga jesuita; sa Ateneo minaluwas an mga filibustero!” an sabi nin sarong fraile.
“Asin su mga anti-religioso?”
“Nagsabi na ako, hinahamak kan mga jesuita an bansa, rinaraot an kabag-ong tawohan, alagad pinapabayan an mga iyan huli ta minakururitkurit sa papel kun may linog.. .”
"Asin nakakaaram an Dios kun paano an pagkagibo!
“Oho, !sumulang ka saiya! kun an gabos tinatakigan asin minahiro, siisay an minasurat nin garong mga kinayasan! Dai, si Padre Secchi. . .”
Asin naghoroyom sa orog kadakilang pagbasangbasang.
“Alagad ano an mga barongbarong? asin an mga baguio?” an hapot nin saro kaiba an pasuling mapaglanghad; “bako iyan na diosnon?”
“Nakakapagtuyaw kaiyan an siisay man na para-
