Saro nyang amaon, tagnaning makatala an leccion sa saiyang giromdom, biningbing sya nin makosog. Asin sa lambang pagkakadangog nya na maonabihan an ngaran na pagpirma minadaging sa saiyang pagdangog itong kinamtan nyang kamatean.
“Chico, dispensara ako, dai ako minapirma kun dai ko ngona masabotan.”
“!Abaa na ka mangmang mo! pinirmahan iyan nin duwang langitnon na carabinero, anong matakutan mo?”
An ngaran na lagnitnon na carabinero nakakatao nin hanga (189). Saro itong sinanglitan na pangkat na tinogdas, sa pagtabang sa Dios sa labanan tumang sa espiritu nin karatan, asin sa pagolang na makalaog an contrabando heretico (190) sa sad-an kan Bagong Sion (191).
Mapirma na kuta si Placido tanganing matapus na ta naghihidale: su saiyang mga pagiriba nangangaradye na kan O Thoma (192), alagad sa paghona nya garo syang biningbing kan saiyang amaon, asin suminabi:
“!Pakatapus kan clase! muya kong basahon ngona.”
“Halawig na marhay, nasabotan mo? mapadapit sa pagsolong nin sarong sarongat na kahagadan, sa orog karahay na pagtaram, sarong pakisuhay. Nasabotan mo? Si Makaraig asin nagkakapira nagharagad na magbukas nin sarong academia nin kastila, na sarong tunay na kamangmangan.”
“!Marhay, marhay! chico, diyan iyo na, ta nagpopoon na,” sabi ni Placido na nagdudulag.
“Alagad an saindong profesor dai nagbabasa kan lista!”
“Oho, oho, kun gayod binabasa nya. Diyan na, diyan na! Saro pa. . . habd akong sumarongat ki Makaraig.”
“Pero bakong pagsarongat, kundi lamang...”
Dai na nadangog ni Placido, harayo na asin sigkat su lakaw pasiring sa saiyang clase. Nakadangog nin manlaenlaen na adsum! adsum! (193) carambas, pinagbabasa su lista!. . . naghumari paglakaw asin dominatong sa tata kan sa titik nang Q.
“!Tinamaan ng...!” asin ngominorobngorob na kinagat su ngabil.
Nagboronborong sya kun baga lumaog o dai; ibinugtak na su kurit asin ta dai ito pupunason. Dai mi-
