Su hinapot, maging huli ta dai tatao kun anong isisimbag o dai nakasabot kan hapot, boot na makaiktad sa pagpahiling na tatao kan leccion asin nagpadagos siring sa sarong sapa:
“An mga enot binibilog kan laton o nin leccion nin manlaenlaen na metal asin an mga ikaduwa binibilog nin sarong lamina nin cristal na an duwang muka na pinakinang na marhay asin saro kan mga iyan inasogehan.”
“!Tun, tun, tun! bakong iyan; sabi ko saimo dominus vobiscum asin an simbag mo sako requiescat in pace!” Asin inolit kan marhayon na catedratico su hapot sa lengua de tienda na sa lambang hidale sinasalakan nin mga tara asin mga aba.
Dai nakakahale sa kasibutan su makaheherak na hagbayon: nag-aalangan sya kun baga ibilang an kamagong sa mga metal, an marmol sa mga cristal asin su azabache pabayaan sanang daing mamugtakan, sagkod na su kataid nyang si tinokdoan sya sa hilom.
“An espejo na kamagong sa mga espejong kahoy!. . .” Inolit ito kan daing pagalamaam asin kabanga kan clase.
“!Marayrahay kang kamagong!” an sabi saiya kan catedratico nagngingisi nin hilaw. Hilingon ta, anong inaapod mo ika espejo: sa superficie per se, in quantum est superficies o sa bagay na natutugmadan kan especie na ini, an materia prima, na minodificar kan accidenteng superficie, huli ta, malinaw na gayo na mantang an superficie accidente sa mga bagay dai makakapag-ada na nin substancia. Hilingon ta, anong sabi mo?”
“Ako? Dai lamang!” masimbag kuta su makauugay na dai nya aram kun ano an pinagororolayan nagkakarilibong na sa kadakolan nin mga superficie asin dakol na mga accidente na nagdodonsol (201) kan saiyang pagdangog, alagad sarong instinto nin kasopog anan nakapogol saiya asin, tagob nin kadalitaan asin kan nagpopoon nang paggan-oton nanggogoop na inolit ining minasunod:
“Inaapod na espejo an gabos na superficie na pinakinang. . ."
“Ergo, per te (202), an espejo iyo an superficie,” bominanwit su catedratico. “Marhay, liwanaga sakuya an dificultad na ini. Kun an espejo superficie, sukat na daing pakalabot sa pagkaespejo an and man na nasa
