giraray masamarhay na kamugtakan asin payaba, nagsabi na maduman sya lunad sa coche o sa tren.
Si Isagani, na nakalingaw na kan saiyang gabos na mga pesimismos asin daing ibang nahihiling kundi mga burak na daing mga tonok, suminimbag:
“Sa laog nin orog kadaleng panahon, an gabos na mga poro lalagbasan nin mga hikot na batbat,
- Saen maririkas
- Asin naglulupad
- Locomotoras
- Magkakaraskas
siring sa sabi nin saro; ngapit an mga nangongorog ug gayong sogod kan kaporoan nagiging bukas sa gabos. ”
“Ngapit, alagad noarin? Kun ako gurang na...”
“Bah! dai ka nakakaisi kan magigibo ta sa laog nin mga pirang taon,” an simbag ni Isagani; “dai mo aram an tengyaga (855) asin an gambira na sa bansa minabangon pakalihis nin pagkananok sa laog nin ginatos na mga taon... Pinangangataman kita kan Espana; an satong mga bagong-tawo sa Madrid nangagpapagal sa aldaw asin sa banggi asin ipinanonogod sa bansa an saindang pakasabot na lubos, an gabos nindang mga hidalé, an gabos nindang pagmaliogot; mga malumbay na tingog duman minasararo sa mga satuya (356), mga politico na mga nakakasayod na daing orog karahay na bugkos kundi an pagkaboyonyog nin mga kapangtingan (357) asin mga kamatean; ginigibo sato an matanos asin gabos naghoholéa sa kagabsan nin sarong magayagayang ngapit sa panahon!.. Totoo na bag-o pa sana kitang magtios nin sadit na kapahamakan, kaming mga estudiante alagad an tagumpay nagdadaog sa gabos na mga garis (358)... nasa gabos na katahuwan! (359). An mapasaluib na pagkadaog sa satiyang tinios nagpapatotoo kan mga huring inotnga, kan mga hiring pangibigkibig kan naghihingagdan! Noodma mga namamanwaan na kita kan Filipinas, na an kapaladan maluwas na mabansay huli ta mamumugtak sa mga nagmamahal na mga kamot: oh, oho an omaaboton satuya, nakikita kong masanggaya, nakikita ko an panggarakan (360) na hinihiro an pagkabuhay sa mga ronang iniho na halawig nang panahon na nagkagaradan, nagkanaranok nin makuri... Nakikita ko an mga banwaan na nagbabarangon
