“Sa ngaran nin saro minasuhay ako!” an sabi ni Isagani.
“Asin ako, sa ngaran kan mga anfit!” an dugang ni Tadeo.
“Kagalangan, mga ginoo!” kominagrat naman si Pecson na pano su ngimot. “An ikaapat iyo an pansit guisado na ipinanonongod sa. . . pamahalaan asin sa bansa!”
Su gabos kuminiling ki Makaraig. “Sagkod kan panahon na dai pa nahaloy, mga ginoo, an pansit pinaghohona na sa intsik o sa japon, alagad huli ta dai midbid sa China o sa Japon, kaniguan na gayong maging filipino, alagad an mga nagloloto kan mga iyan asin nagkikinabang iyo an mga intsik; siring na gayo an nangyayari sa pamahalaan asin sa Filipinas: garong mga intsik, alagad kun iyo o bako, may mga doctores an Santa Iglesia... Gabos nagkakaon asin namumuya, kaiyan alagad minaririwa-diwa asin nagkakasuruya; siring man an nangyayari sa bansa, siring man sa pamahalaan. Gabos nabubuhay sa pamahala nya, gabos may kabtang sa fiesta asin pakatapus daing bansa na orog pa karaot sa Filipinas, daing pamahalaan na orog kagobot. Ilpanongod nyato, kun siring, an pansit sa bansa asin sa pamahalaan!”
“Ipinanongod!” sarabay na nagsarabi.
“Minasolang ako!” an hagayhay ni Isagani...
“Igalang an mga saraday, igalang an mga victima!” gominasod sa natingog na malagong si Pecson na may iinitaas na tul-ang nin manok.
“Satuyang ipanongod an mga pansit ki intsik Quiroga, saro sa apat na kapangyarihan kan banwaan na filipino!” an sadol ni Isagani.
“Dai, Maitom na Kahalangkawan!”
“Halo!” an dai masayod na hagayhay nin saro; “sa mga plaza igwa nin mga pangkat na nagmamasid satuya asin nakakadangog an mga lanob.” Tara, may mga pangkat nin mga osyoso na iritoon sa kahampang kan mga bintana, alintanang tominoronong su kaparalyakan asin ngirisi sa mga kataraid na tiendahan na baga saindang pinagaalopatingan su dulaan. May sarong kapalaenan na gayo an dai pagkainaralohan na ito.
“Tadeo, italumpati mo na su saimong talumpati!” hininghingan sya ni Makaraig.
