estatua, huli ta an bilog nyatong pagkatawo, an gabos tang iniisip asin an gabos tang ginigibo, utang nyato sa fraile, sa saiyang pagkamatioson, sa saiyang mga kapagalan, sa saiyang kadanayan sa laog nin tolong siglo sapagbakle kan kamugtakan na itinaong Katalagahan! Asin an Filipinas na dai nin fraile asin indio, anong mangyayari sa makauugay na pamahalaan kun masakamot kan mga intsik?”
“Makaon nin torta nin aniit!” an simbag ni Isagani na naooyam kan talumpati ni Pecson.
“Asin iyo an sukat nyatong gibohon! Igo na an mga talumpati!”
Nin huli ta dai nagtutunga su fraile na madara kan plato, bominuhat su saro kan mga estudiante asin napaduman sa fondo, sa pasiring sa balcon na atubang sa salog; alagad bominalik tolos na nagtatao nin mga kagigilantas na mga pasabot.
“Pinaghihinirib kita: nahiling ko su favorito ni Padre Sibyla!”
“Iyo?” an hagayhay ni Isagani na tominindog.
“Sayang; hominale pagkahiling sakuya.”
Asin pakarani sa dungawan, tominanaw sa plaza. Dangan pinasabot su saiyang mga pagiriba na domorolok. Nakita nindang lominuwas sa tata kan pansiteria an sarong hagbayon na nakakalakop su paghiling asin lominaog kaiba an sarong dai midbid asin lominaog sa sarong coche na naghahalat sa may acera. Su coche ito ni Simoun.
“Ah!” an hagayhay ni Makaraig; “su oripon kan Vice Rector piglingkodan kan Amo kan General!”
Amay na marhay na bominangon si Basilio ta mapaHospital. Haman na su saiyang mokna, giawon su mga naghehelang, dangan maduman sa Universidad ta iisihon nya su dapit sa saiyang licenciatura, pakatapus makikipagkita sya ki Makaraig huli kan gastos na kakaipuhan nya dapit kan bagay na ini. Ginamit nya su dakulang kabtang kan saiyang mga natimolan sa pagbalukat ki Juli asin sa pagtamo saiya nin sarong kamalig na pagerokan saka su apo, asin dai nangahas na do-
