molok ki Capitan Tiago, tibaad pamugtakon an bagay na ini bilang pangenot kan mana na sa giraray ipinanunuga saiya.
Nayiyingying kan mga kaisipan na ini, dai nakamangno kan mga pangkat nin mga estudiante na atab na gayong nagharale sa lungsod na garo bagang pinirintoan su mga clase; orog nang dai nya namangnohan na may nagkakapirang nariribaraw, su oroorolay sa hababang tingog, su makagigilantas na saindang pagpasinarabotan. Sa bagay na ini, pagdatong sa San Juan de Dios, hinapot sya kan saiyang mga katood dapit sa sarong conspiracion. Lominokso si Basilio nakagiromdom kan sarong piglalang ni Simoun, na dai nadagos huli kan dai nasayodan na accidente kan joyero. Tagob nin katakutan asin sa napapalaen na tingog naghapot na sagin daing pakasabot:
“Ah! su conspiracion?”
“Natuklasan!” an simbag nin saro, “asin garong dakol an mga nagkagaraboy.” Hininguha ni Basilio na mapogolan nya an saiyang sadiri.
“Dakol na mga nagkagaraboy?” an saiyang ulit na may pigbabasa sa paghiling kan iba; “asin sairisay...”
“Mga estudiante, kaniguan na mga estudiante!”
Dai pinamugtak ni Basilio na manigo pa syang maghapot sa takot na makabantaag sya, asin pinasarahotan su paggiaw nya sa mga naghehelang, hominarayo sa pangkat. Sinabat sya nin sarong catedratico sa clonica asin katakatakang ibinugtak su kamot sa saiyang abaga -- su catedratico iyo su saiyang katood -- hinapot sya sa hababang tingog:
“Duman ka sa cena kasubanggi?” Si Basilio sa siring na kamugtakan kan saiyang isip, naghonang nadangog nya kasoodmang banggi. Kasoodmang banggi iyo su conferencia ninda kasi Simoun. Boot na magpaliwanag.
“Sasabihon ko saimo,” naghihiraraw-od, “nin huli ta magabat su pakamate ni Capitan Tiago asin saro pa pigatapus ko su Mata ...”
“Marhay su gibo mo sa dai pagduman,” sabi kan profesor; “alagad kasapi ka sa kaboronyogan nin mga estudiante?”
“Nagtatao ako kan sakong cuota ...”
“Kun siring, sarong hatol; pomoli ka ngunyan tolos
