asin girision mo an anoman na papel na mangyaring ikaraot mo.”
Kominirogkirog si Basilio. Mayo sya nin ano man na papel, igwa sya nin mga apunte sa pagbolong, daing iba.
“Si Ginoong Simoun kaya ... ?”
“Si Simoun daing ano man na pakalabot sa bagay, salamat sa Dios!” an sabi pa kan medico; “sa marhay na kapaladan linugadan sya nin sarong kamot na misterioso asin nasa cama. Dai, digdi ibang mga kamot an naghihiriro, alagad dai maibaba sa mga kangirhatan.” Hominangos si Basilio. Si Simoun lamang an mangyaring makapakapagaboy saiya. Alagad pagisip nya si Cabesang Tales.
“May mga tulisan?”
“Dai, tawo, daing iba kundi mga estudiante lamang.” Nakabalik ki Basilio su saiyang kamoninongan. “Anong nangyari, kun siring?” nangahas na maghapot. “May mga nagkaturuklasan na mga papeles na laban sa pamahalaan, dai mo aram?”
“Saen?”
“C__ !sa sa Universidad.”
“Daing iba kaiyan?”
“P __! ano pang muya mo?” naghapot su catedratico na haros anggot na gayo; “su mga paskin ipinagsahot sa mga estudianteng mga kasapi sa kaboronyogan, alagad !halo!”
Nagdadangadang su catedratico sa Patologia, sarong ginoo na an pandok orog na gayong sa sacristan ki sa medico. Nginaranan kan mapangyarihon na gayong boot kan Vice Rector daing ibang hinagad saiya na mga kaogdan asin mga titulo kundi an lubos na kadayupotan sa corporation, ibinibilang syang sarong espia asin soplon sa mga mata kan ibang mga catedratico sa Facultad.
Pinasalamatan sya nin malipot kan enot na profesor asin pakakiyati si Basilio, nagsabi saiya sa halangkaw na tingog:
“Aram ko na parong na nin bangkay si Capitan Tiago; giniaw sya kan mga owak asin mga buitre.”
Asin lominaog sa sala kan mga profesor.
Kan lalo na syang matoninong, nangahas si Basilio na magsiyasat na gayo. An naaraman nya lamang iyo na may natuklasan na mga paskin sa pinto kan Univer-
