diante anggot: “bako sanang nagpabayang madakop sya, kundi nagpresentar pa! O, marhay man na tamaan iyan kan linti! Binadil na seguro!”
Kominirogkirog su ginang.
“!Sako daing utang na ano man! Asin anong mangyayain ki Paulita?”
“Dai sya kukulangon nin novio, señora. Mahihibi gayod nin kadikit, dangan mapakasal sa sarong kastila!”
An bangging ito iyo an pinakamamondo sa gabos. Sa mga harong nagpapangaradye kan rosario asin may mga banal na babaye nangagdolot nin makuring mga ama nyamo asin mga requiems sa mga kalag nin mga kadudugo asin mga kaugay-nin-boot. Pag-ika-walong horas nin banggi pahanga nang may makitang maglakaw: nagtataga-kadangog sana an dinalagan nin sarong kabayo na an kigiriran pinagtatapaktapakan nin sarong sable, dangan mga siwik nin mga guardia, mga coche na kosog an dalagan na baga pinaglalamag nin mga pangkat nin mga filibustero. Minsan siring bakong sa gabos na gampi naghahade an kangirhatan.
Sa plateria na pinagsakatan ni Placido Penitente, pinagoorolayan man su mga nangyari asin hiwas na gayong pinagpapasuruhayan.
“!Dai ako naniniwala sa mga paskin!” an sabi nin sarong manggagamlang na maniwang asin aralang sa kabobotobot kan soplete; “sa ganan ko kagigibohan ni Padre Salvi!”
“!Ehem, ehem!” ominabo su platerong maestro, tawong maalam na marhay na, natatakot na ibilang na matalaw, dai nangahas na pomotol kan orolay. Su tawong marahay nasisinangan na mag-abo, nagkikiyat sa saiyang kahinuwang asin nagtatan-aw sa lansangan, na baga sa pagsabi saiya: “Mangyaring hiniribon kita!”
“!Huli kan sa opereta!” an padagos kan manggagamlang. “Oho!” an hagayhay nin sarong sa mangmang an pamandokon; “sinabi ko na! Kaya ...”
“Hm!” an simbag nin sarong escribiente sa tingog na may pagkaugay; “cierto an dapit sa mga paskin, Chichoy, alagad ipapaliwanag ko saimo!”
Asin nagsabi pa sa dai masayod na tingog:
“Sarong kagigibohan ni intsik Quiroga!”
“!Ejem, ejem!” ominabo uli su maestro na pigpapa-
