“!Hoy, digdi!” kinurahawan sya nin sarong bantay.
Siring sa sarong kasangkapan na gominubkas su cuerdas, panalé syang ominontok. Asin daing nakitang ano man, dai lamang nagisipisip, dominalagan ta matago; nakahiling nin sarong (1) tata na igwa nin bantay, boot na lumaog duman, alagad inaliwayway sya sa saiyang piglalakawan nin saro man na tingog, na orog pa kamapangyari. Sa nangangalangalang na mga lakad, hinanap nya su pinaghahalean kan tingog na ito. Namaté nyang pinagtotoldang sya sa likod, piniyong nya su saiyang mga mata, lomindkad nin duwa, asin, sa kakulapusan nin kosog, nagpabayang mapalohod asin mapatukaw sa daga. Nangibigkibig sya huli sa sarong (1) siniloksigok na daing luha, daing kinurahaw, daing inagagha.
Iyo ito an cuartel. May mga soldados duman, mga babaye, mga orig asin mga manok. Su iba nagtatarahi kan saindang mga gubing alintanang su saindang babaye naghihigda sa bangko, iyong bilang olonan su paa kaitong sarong lalaki, nag-ootoot asin nakatingkalag sa atop. Su iba katarabang kan mga lalaki sa paglinig kan saindang mga damit, mga hamo, asin iba pa, nangagadawit sa horohababang tingog nin mga maaating awit.
“!Garong nagpakadulag su mga siwo! Dai kamong ibang dara kundi su guna!” olay nin sarong babaye sa mga bagong datong: dai inogid kun baga si Sisa an boot nyang sabihon okun su guna na nagpaparaiyak.
“!Oho, sa giraray mahalaga an guna ki sa mga siwo!” sya an sominimbag kan makita nyang dai nagkaraalo su mga soldados.
“Haen su sargento?” and hapot kan saro sa mga Guardia Civil sa may kabaldian na tingog. “Pinaisi na su alférez?”
Mga hiro nin mga abaga na nagkirirogkirog iyong mga simbag: dai nin nagmalasakit sa pagsiyasat kan palad kaitong makautigay na babaye.
Duwang (2) horas an nakalipas saiya duman, tokré sa sarong gilid, natatagé su payo sa saiyang mga kamot, palogay asin gurubot su bihok. Pagkaodto nakadram su alférez asin énot na ginibo iyo an dai pagpaniwala sa sombong kan cura.
“!Ho! su sa kuripot na fraile!” an sabi asin nagboot na paluwason su babaye asin dai na nin magromdom