Saiyang Kamahalan, an Hadé na sakuyang digding
pinangangatawanan (420) asin namomoot sa katiwasayan
asin sa kamoninongan kan saiyang dayupot na
mga nasasakpan, asin sa sakuya, an sa sarong ama na
igwa man nin mga aking babaye na kasing kagurangan
mo, itao saimo an lubos na kapasalamatan asin imokna
saimo an sarong panghimalos!”
“Kagurangnan ...!” nangingibigkibig na nagsimbag si Maria Clara.
Nasalom kan Saiyang Kahalangkawan an saiyang boot sabihon asin sominimbag:
“Marahay na gayo, binibini, na mamongayahan kan saimong isip asin kan paghalaga kan saimong mga kahimanwa: sa ganan ko iyo an orog karahay na pasib (421), asin dai kita dapat humagad nin labis. Alagad dai ako paghalean nin bahigay sa pagpahiling na kun an Sandagan (422) tataong magpadusa, tatao man na magtao nin balds asin bakong sa giraray buta.”
An gabos na tataramon sa letra cursiva hinilwas sa sarong palakaw na makahologan asin sa lalong halangkaw na tingog.
“Si señor Don Juan Crisostomo Ibarra naghahalat kan pagboot kan Saimong Kahalangkawan!” an sabi nin sarong kagawad.
Nangibigkibig si Maria Clara.
“Ah!” an sabi kan Capitan General, “togotan mo ako, binibini, na ipahayag ko saimo an pagmawot na makita ko uli ika bago ako humalé sa banwaan na inj; may sasabihon pa ako saimong mga mahalagang bagay. Ginoong Alcalde, ibanhan mo ako sa paglinglinga, na boot kong sa lakaw, pakatapus kan pagolay mi sa hilom kasi ginoong Ibarra.”
“Itogot logod samuya kan Saimong Kahalangkawan na patanidad ika nyamo,” an makumbabang sabi ni Padre Salvi, “na si Ginoong Ibarra excomulgado .
“Ipinagogma kong gayo na dai ako nin ibang ikamomondo kundi an kamugtakan ni Padre Damaso, naminamawot kong marhay nang bulanos, huli ta sa saiyang tagi (423) an paglakbay pa Espaňa dahelan sa saiyang ginhawa bakong gayong makamomongaya. Alagad nasa-saiya iyan... asin ingatan logod nin Dios an ginhawa kan Saindong Pagkaigagalang!”
Saro-saro itong nagpangharalé.
