Nangangalangalang si Ibarra. Su baga alopoop na nakakadiklom sa saiyang isip garong pominurawas kan sa bangging doros na mahayahay nang bulanos sa Manila: tinokas su kalo asin hominangos.
May mga nagaaraging mga lunadan na baga mga kikilat karikas, mga pinagpapatagoram na mga calesa na luhayluhay su lakaw, mga nagraralakaw na mga taga ibang bansa. Sa paglalakad na bakong toltol, na minabuyagyag na an naglalakaw na iyan nariribaraw okun daing iniisip na ano man, napasiring su hagbayon sa Plaza nin Binondo, nangalagkalag sa palibot na baga may muyang mamidbiran. Iyo man giraray su dating mga lansangan, su dating mga harong na may mga pintang puti asin bughaw patin mga lanob na pinaputi okun pinintahaén sa daing datang pagkaarog kan granito; itoon man giraray sa campanario kan simbahan su dating taknaan na nagkikildab su caratula; su dati man giraray na mga tindahan kan mga intsik na mga maaati su tabing (29) asin mga poropagbong batbat, saro kan mga ini biniribid niya sarong banggi, sa saiyang pagarog sa mga aking daing inadalan: dai nin tominanos kaito.
“Luhayluhay an lakaw!” an maluhayon na saiyang tataramon asin nagpadagos nin paglakaw sa calle nin Sacristia (30).
Su mga parabalidya nin sorbete daing ontok nin kakukurahaw. “!Sorbeteeeee!” iyo man giraray pinagbabanggrawan su mga tindahan mga intsik nin mga maasong ilawan, siring man su mga alagad nin mga babaye na nagpapabarakal nin mga kakanon asin mga bungang-kahoy.
“!Kagorogilantas!” an sabi: “su dating intsik kaito may pito nang taon, asin su gurang na babaye.. . iyo man gihapon! Masasabi na nangangatorogan ako nin pitong taon sa Europa! ... asin !Santo Dios! dai man giraray nin kahusayan an mga gapo kan mga tinampo siring kan pagkabayae ko!”
Sa pagkatotoo, siblag su gapé sa lantayan na minabilog sa sukian kan dalan nin San Jacinto (81) asin kan Sacristia.
