kaisipan na minaorog pagkabanggi, nagpoon sya nin
pagtoklos sa saiyang iyoiyong gabinete. Inabot sya kan
kaagahon naggigibo nin mga mezcla asin mga combinacion,
na sa paggibo kaini may ipiglaog syang mga garaw
asin iba pang mga bagay, na dangan saiyang ibinobugtak
sa mga frasco na may mga numero asin mga linakrehan. ;
Lominaog an sarong sorogoon sa pagpaisi salya na may dominatong na sarong taga nayon.
“Padagosa!” an sabi na dai man lamang lominingoy.
Lominaog si Elias na daing gironggirong pagkatinog. “Ah! ika?” an sabi ni Ibarra sa tagalog pagkaagamiawi saiya; “ipagpatawad mo na pinapaghalat taka, dai ako nagmangno; naggigibo ako nin sarong mahalagang pagtatantan...”
“Habo akong makaribaraw saimo!” an simbag kan hagbayon na piloto; “napadigdi ako énot sa paghapot saimo kun may itotogon ka sa lalawigan nin Batangas na padudumanan ko ngunyan, asin sa paghatod saimo nin sarong maraot na bareta...”
Hinapot ni Ibarra kan saiyang paghiling su piloto.
“Naghehélang su aki ni Capitan Tiago!” an matoninong na sabi pa ni Elias; alagad bako man na sibot an pakamate.”
“Dati nang pighandalan ko!” an sabi ni Ibarra sa tingog na maluya, “aram mo kun anong hélang?”
“Lagnat! Ngunyan kun dai kang togon...”
“Salamat, sakuyang katood; magi logod na marhay an saimong lakaw... alagad togoti ako na maghapot saimo nin sarong hapot; kun dai magkakanigo, dai ka magsimbag.”
Dominoko si Elias.
“Napaano ta nasagpong mo su gulo kasu-banggi?” an hapot ni Ibarra na ipinotitok saiya su saiyang mga mata.
“Simpleng marhay!” an simbag ni Elias sa orog katutubong gawé; “su movimiento pinalakaw nin duwang magtugang na nagadan su ama, binanog kan Guardia Civil; sarong aldaw nagkaigwa ako nin palad na ikaligtas sinda sa mga kamot mansanang nahologan kan saindang ama, asin huli kaini, magkasi sinda nagroromdom nin titang na boot sakuya. Sinda an pinakiolayan ko kasubanggi asin sinda an namahala sa pagsagdon
