Rominani saiya si Padre Salvi na naglalaad su mga mata asin pakatokdoan saiya su lansangan sinabihan an natitikbahan na si Lucas;
“Lakaw sa saimong harong asin magpasalamat ka ki Don Crisostomo ta dai ka ipinadara sa bilanggoan! Halé digdi!”
Nakalingaw si Lucas kan saiyang kautikan asin sominabi sa hababang tingog.
“Tara sa sakong pagloba.. .”
“Kawara digdi!” kuminurahaw si Padre Salvi sa ninenerbiyos na tingog.
“Boot kong makita si Padre Damaso...
“May gigibohon si Padre Damaso...! kawara digdi inolit naman an makapaugyarihan na pagboot kan cura.
Lominusad si Lucas na nagngongorobngorob;
“Saro man ini...! kun dai bomayad nin marhay!... An bomayad nin orog karahay...”
Sa tingog kan cura nagpangaragap su kagabsan sagkod si Padre Damaso, si Capitan Tiago asin si Linares.
“Sarong daing galang na lagawlagaw na napadigdi sa paghagad nin limos asin habong mapagal!” an sabi ni Padre Salvi na kanayon kinoa su kalo asin sagkod ta mapuli sa convento.
Mga haralawig na aldaw asin mga mamondong banggi an mga nagpakalipas sa pamayohan kan higdaan; si Maria Clara nanganaan pagkataodtaod pakakumpisal, asin sa mga hidaleng pinagrarami, sya dai sya nin ibang pinaghihilwas kundi su ngaran kan saiyang ina na dai man niya namidbiran. Pigpukahan sya kan saiyang mga katigay nin boot, kan saiyang ama asin kan saiyang inaon; pinadararahan nin sa misa asin mga limos su gabés na mga milagrésong ladawan; nanuga si Capitan Tiago na matao nin sogkod na bulawan sa Virgen de Antipolo, asin katapustapusi naginanay na magibaba su lagnat, asin danay na gayo.
Nagtakang marhay si Doctor De Espadaña kan bagsik kan jarabe de altea asin kan pinokating liquen, mga recetang dai nagliwat. Sanay, na gayo si Dofia Victorina sa saiyang agom mala ngani ta matongtongan
