ki Padre Dámaso na talagang katuyohán na gayo minsán nganí marhay su pagkasúrat.
“Siisay naisihan mo kaiyán?” an hapot kan Saiyang Kahalangkawan, an Capitán General, na naghohoyomhoyom.
“Si Laruja na iyong nagbaretá kaini sa pasuratan kan pahayagan.”
Hominoyomhoyom liwat sa Capitán General asin nagsabi namán:
“!Babaye asin fraile dai makagibo nin ikáraot nin boot! Nagiísip akong magpakabúhay na matonínong sa panahón na natatadá pa sakó sa Kaporoan asin habdó na akong makipagpasúhay sa mga laláking nagsasaya (113). Asin saró pa, naaaraman ko man na pinagbasangbásang kan provincial (114) su sakong mga pagboot; bílang padusa hinágad ko na idákit an fraile na iniho; asin marhay, ta ipinadara sa ibang banwaan na lálong marhay: !kagigibohan nin fraile, síring sa satong sabi sa España!"
Alágad tominonong nin paghoyom su Saiyang Kahalangkawan kasu siya na sanang saró.
“!Ah! kun an banwaan na ini bakong gáyong lolong, papasorokoon nanggad an sakong mga igagalang!” (115) an saíyang hagayhay. ‘“Alágad, lambang banwaan magkakanigó kan saíyang kapaladan, asin gibohon ta an ginigibo kan kagabsan.”
Sa mga hidaleng ini nakatapus na nin pakipagdólay si Capitán Tiago ki Padre Dámaso, okun sa lálong marhay na pagtaram, ini sa saiya.
“!Niya áram mo na!” an sabi kan franciscano kan magpaáram na. “Nalikayán kutá an gabós na iní kun nakihumápot ka ngóna sakuyá, kun dai ka nagpútik paghapota ko saímo. Paglikay na sa pakaginibo nin mga kamangmangan! asin magtiwalá ka sa nangakí saiya!” (116)
Makaduwa o makatolo pagbalikbálik si Capitán Tiago sa magibong na sógod kan bídang nagiísipísip asin naghahagayhay; daing anoano, baga siya igwa nin naísipan, nagdalagan pasíring sa oratorio asin hinarayop su mga kandílang may pagkot asin su ilawán na saiyang pinasoloán tangáning dai magkaanoano si Ibarra sa saíyang paglakaw.
“!May panahón pa asin haláwig an dalan!” an saiyang sabi sa malúhay na tingog.
